Saat olmuş gecenin dördü.
Yine bir hüzün beni götürdü.
Sen geliyorsun aklıma ey Mavi Gözlü Dev!
Azrail seninle birlikte samimiyeti de öldürdü.

"Güzel günler göreceğiz" demişsin.
Farkında değilsin ama beni azad etmişsin.
Kurtuluyorum yavaş yavaş yârdan, diyardan.
Sen anlarsın beni, sende sevmişsin.

Yandım, kül oldum sevdamdan senin gibi,
Yaraladı beni de Piraye'n gibi.
Gülü sevdik, dikeni mahvetti bizi.
Olsun! Katlanırız... "Aşık" etmedi mi gönüller bizi?